Con il treno.....

We gingen met de trein. Van Alkmaar naar Schiphol. Dochter had ons voorzien van OV Chipkaarten. Natuurlijk had ze uitgelegd hoe het werkte. Toch maar even gevraagd bij een zeer norse mevrouw aan de informatiebalie. Spoor 1 konden we vinden. De incheckpaal was een ander verhaal. Even gevraagd aan een meisje met ipodoortjes in. Ze haalde ze er niet eens uit. Ze kon gewoon antwoord geven. Paal gevonden. We hielden ons pasje voor een schermpje. Maar dat was het verkeerde schermpje. Volgende schermpje.....Gelukt. De trein stond al klaar. Nog helemaal leeg dat wel.Toch maar ingestapt. Wat een verrassing om in de trein een scherm te ontwaren waar precies op staat hoe laat de trein ergens aankomt, op welk spoor. Zelfs waar we moeten overstappen, hoeveel tijd we daar voor hebben en het mooiste komt nog.....in het groen wordt vermeld...op tijd. Ik werd er helemaal rustig van. Aangekomen op Schiphol liepen we zo tegen de uitcheckpaal. Iedereen die dit leest denkt nu duh.....maar dit is allemaal nieuw voor provinciaaltjes uit Italië.
Op Schiphol weer inchecken. Laarzen uit. Acht jaar geleden hoefde dat gelukkig niet. Ik kan me nog herinneren dat ik heel veel geld in mijn laarzen had voor de koop van ons Italiaanse huis. Bang als ik was te worden beroofd. In een sluisje moet ik een yoga oefening doen, armen gestrekt langs de oren en dan mag ik er weer uit. Dan nog eens een massage in de vorm van fouilleren.
Lief moet zijn koffer openmaken....een verdacht pakketje. Onze, er als een bom uitziende, oplaadbare batterij voor de zaklantaarn misschien?????? Nee nee. De man graait in de koffer en haalt de boosdoener er uit.......een stapeltje hartjesvormpjes om zeep te maken. Tja heel verdacht natuurlijk.
Het laatste 'spannende'...het boarden.... Mijn koffer puilde uit door alle leuke spulletjes die ik van dochter kreeg. Hij kon ternauwernood dicht. Paste hij in het bakje van Easyjet? Wat  een gelukje, ik mocht zo door lopen. Er waren toch heel wat mensen de sigaar. Handtas in de koffer en als de koffer niet past....moet je hem verplicht inchecken voor 50 euro. Gevolg heel wat boze mensen. Twee Italiaanse meisjes voor me merkten even fijntjes op dat alleen de Italianen worden 'gepakt'. En echt het was zo!!!! Ze hadden gelijk. En dan opeens wordt er omgeroepen dat vanaf dat moment alle bagage gratis wordt ingecheckt. Omdat er geen ruimte meer in de bagagerekken zal zijn. Strano!
Nu zit ik in het vliegtuig en kan ik nog even wegdromen .............Het was weer een heerlijk weekje in Nederland. We haalden dochter Thea van het vliegveld. Ze was wezen backpacken. Fijn dat ze weer thuis is en enig om al haar verhalen te horen en haar foto's te zien. Dochter Marie Anne sleepte me mee naar BikramYoga. Yoga in een ruimte waar het 40 graden is. Dat was heftig! Halverwege dacht ik......oh nooit meer. Maar gaande weg begon ik het leuk te vinden. En nu spijt dat ik geen tijd meer heb voor de tweede (gratis) les. Dochter is zo enthousiast. Ze gaat bijna elke dag.
We hebben weer comfortabel gelogeerd bij dochter Thea  in haar stadsappartementen. Leuk om zo in de binnenstad te wonen.
Over een paar uurtjes zijn we weer thuis. En daar heb ik ook heel veel zin in. Hopelijk is alle sneeuw verdwenen en kan ik me binnen niet al te lange tijd laven aan de wilde bosviooltje, primulaatjes, longkruid, speenkruid en alle geneugten van de lente. We gaan hard aan de slag om alles weer in orde te maken voor het nieuwe gastenseizoen. We hebben er zin in.