zondag 1 januari 2012

La notte di Capodanno.

Zesenvijftig oudejaarsavonden….waarvan er vijftig bewust meegemaakt…waarvan de meeste thuis doorgebracht bij de kachel…… In mijn kindertijd was het hoogtepunt van de avond sterretjes aansteken met mijn vriendinnetje van de overkant. Om 24 uur kregen we altijd een augurk omwikkeld met boterhamworst. De symboliek hiervan is me nog steeds niet duidelijk. Zal wel een oude Friese gewoonte zijn geweest. Vorig jaar zaten we bij de Milanese buren aan de zampone en lenticchie (vette gevulde varkenspoot met linzen), symbool voor financiële rijkdom. Het is wat betreft de financiële rijkdom niks geworden het afgelopen jaar. Na een overvloedige maaltijd was er om twaalf uur geen ruimte meer voor de zampone en lenticchie. Gelukkig geven wij meer om een ander soort rijkdom. Rijkdom van vrijheid.  Vrienden kwamen met het idee om oudejaarsavond te vieren op het strand, aan de Middellandse zee. Gisteravond tegen negenen waren we op het strand bij Albissola. De auto’s uitladen was nog een hele klus. Vriend Toin, een echte padvinder had in een zucht  een mooi vuur gemaakt. De warmte was meteen voelbaar.Boven het vuur kwam een ijzeren pot aan een driepoot te hangen.
 Behendig hakte hij groenten en aardappelen, wat stukje wildzwijnen vlees van de jagers uit Serole er bij en al snel snoven we heerlijke geuren op. De glühwein was ook heerlijk. Terwijl we wachtten op het stoofpotje waren er lekkere kaasje en brood en roosterden we in het vuur worstjes. Het was een goed moment om het leven eens door te nemen en  de verwachtingen voor het nieuwe jaar te bespreken. Op de achtergrond de nimmer stoppende golfslag. Nu had geen van ons tijd bij zich. Daar doen we niet aan. Zouden we het in de gaten hebben als het 24 uur wordt? Ja, we dachten van wel toen er een mooi vuurwerk los barste. De beste wensen, oliebollen warmen in het vuur en roze bubbels. We waren te vroeg bleek. Want toen het echt twaalf uur was loeiden alle sirenes van politie, brandweer, ambulances en was er nog meer spectaculair vuurwerk. Wil het geknal in Nederland tot in de volgende ochtend doorgaan, hier was alles vijf over twaalf stil! Vriendin Resie zette nog koffie en had torrone (Italiaanse harde nogat) en lekkere banaan met chocola in folie voor in het vuur in het vuur. Wat zaten we toch heerlijk bij het vuur. Later rolden we  onze slaapzakken uit en probeerden te slapen. De ondergrond was hard. Maar door te visualiseren dat ik op een heerlijke zachte matras lag viel ik toch in slaap. Bij het ochtendgloren hebben we ons kampement weer opgebroken. Thuis hebben we nog een paar uurtjes geslapen. We wensen iedereen een inspirerend Nieuwjaar toe. Ik zal dit jaar nog vaak terug denken aan deze mooie start van 2012, aan de Middellandse zee. Buon Anno!

Geen opmerkingen: