Je zult maar een mooie blanke bue grasso (stier)in Piemonte zijn. Je hebt een prijs gewonnen op La Fiera del Bue Grasso, vergelijkbaar met Paasvee in Schagen, maar dan zonder bier. Je baas is super blij met je. Wat de bue grasso niet weet is dat baas il marcellaio (slager) is. Niets vermoedend loop het prachtige beest met de trotse baas mee voor een rondje over de antiekmarkt in Nizza Monferrato, afgelopen zondag. Nu zie ik persoonlijk niet zo het verband tussen een bue grasso en een antiekmarkt. Ik twijfel…loop ik beest en baas voorbij…het is wel een enorm gevaarte. Ik krijg visioenen van het prentenboekje: ‘De koe die in het water viel’, het verhaaltje van de koe die los brak op de kaasmarkt in Alkmaar, in een bootje viel en uiteindelijk weer terug kwam in Spierdijk. In mijn fantasie zie ik de bue grasso los breken, alle uitgestalde antieke serviezen kapot trappend, alle bakken met gesorteerde kristallen voor de kroonluchter omver schoppend….. Niets van dat alles gelukkig. 
De bue grasso loopt rustig met de slager mee, stralend als een bruid. Kan natuurlijk niet, het is een stier, toch heeft hij iets van een bruid. Het arme beest heeft geen flauw idee wat er met hem gaat gebeuren, deze laatste week voor de kerst. Ik maak een foto. Il marcellaio vraagt waar ik vandaan kom. ’Grognardo’, zeg ik. ‘Nee’, zegt hij, ik bedoel uit welk land kom je, Engeland?’
Wat ik ook doe, ik zal er vast nooit als een Italiaanse uit zien. Hij vertelt dat hij een rijdende slagerij heeft. Hij zal wel eens naar Grognardo komen. Dat is niet verkeerd. ‘Hoe kan ik je vinden?, vraagt hij. ‘Iedereen in Grognardo weet waar de Olandese woont’, zeg ik.
Olandese, dat ben ik en dat zal ik wel blijven ook. Maar ik woon toch wel mooi met mijn lief in Italie, denk ik, terwijl ik in het zonnetje loop te genieten daar op de antiekmarkt in Nizza Monferrato ……… Lief en ik wensen alle trouwe lezers gezellige kerstdagen.
Buon Natale e Tanti Auguri.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten