vrijdag 10 september 2010

Pomodori

Droogrekken met tomaten en paddenstoelen doen me naar huis snellen om mijn camera te halen. Als we het tuintje van de oude mensjes in Chiarli binnen lopen om la signora te vragen of we foto’s mogen maken, vraagt ze een beetje nors waarom? Ja omdat ik het zo mooi vindt.. Ze komt dichterbij en ziet dan pas dat wij het zijn.. Ze verontschuldigt zich. Ze dacht dat wij van de Forestieri waren, een soort boswacht-politie. Er lagen natuurlijk wel illegaal geplukte paddenstoelen. Je moet om paddenstoelen te zoeken bij de gemeente een vergunning kopen van 45/75 euro. Wie heeft er nou een vergunning? Niemand toch?


We krijgen uitleg over het tomaten drogen. Je moet ze overlangs doormidden snijden en de binnenkant schoonmaken. Dan leg je ze met de bolle kant op een rooster, een raamwerk met fijn gaas. Om ze te conserveren bestrooi je ze met zout en dan dus vier a vijf dagen lekker laten drogen in de zon. In verband met de dauw moet je ze ’s avonds op tijd binnenhalen, ze op een droge plek bewaren en ’s morgens als de dauw weg is weer naar buiten brengen.
Als de tomaten gedroogd zijn gaan ze gestapeld met een basilicumblaadje er tussen in een pot.
In de winter worden de tomaten gebruikt in de minestre, in de pastasaus, in de groentetaart.

Deze oudjes worden in april naar hun huis gebracht en eind oktober worden ze weer opgehaald. De hele zomer zijn ze met hun akkertje bezig. Hele bouwwerken worden gemaakt van stokken om een afscherming te maken voor de hongerige herten. Op dit moment zijn de prachtige rood/witte Borlotti bonen er al af. Nu prijken er nog enorme tomaten aan de struiken en zie ik zo tijdens ons ommetje ook volop venkel staan. Als we straks weer afscheid nemen van de oudjes en de hoop uitspreken dat we hen graag volgend jaar weer zien, halen ze altijd hun schouders op. Voor hen is het maar weer afwachten of ze de winter bij de kinderen in de stad goed doorkomen. Ze hebben in ieder geval hun bijdrage voor de winter weer klaar.

Zorgen voor de winter. Ik kan het me zo goed voorstellen, als je vroeger hier op deze berg woonde, dat je dan moest zorgen dat je voor de winter genoeg voorraad had. Want even naar de Bennet(supermarkt) was er niet bij. Laat staan dat er al geld was om dingen te kopen.

Ik heb wat potten vijgenjam gemaakt. De walnoten liggen te drogen. Nog even dan kunnen de peren eraf. De boom is top zwaar van de peren. Appels pluk in aan de overkant, in de boomgaard die van niemand is. Als ik ze boven op de zolder goed uitleg dan ik er maanden mee doen. Volgende week gaan we druiven plukken bij Paolo en mostarda maken van de eerste most. Voor de mostarda hebben we ook kilo’s appels en peren nodig. Ik kan me er al helemaal op verheugen.

Geen opmerkingen: