Festa delle Donne.

Gister hebben we heerlijk buiten geluncht. Daarna de ligstoelen in de goede stand voor een dutje in de zon, o wat een heerlijkheid.
Vandaag was het dan ook schrikken toen we bij het opstaan werden verrast met een pak verse sneeuw. Harrie zag het niet zitten om met de auto naar het dorp te rijden. Na een peptalk van mijn kant heeft hij de auto toch maar uitgegraven.
Acht maart is het vrouwendag, Festa delle donne. Vandaag werd deze dag alvast gevierd in Pro Loco.

Festa delle Donne, een dag waarop alle vrouwen centraal staan, vriendinnen, collega’s, zussen, vieren met elkaar deze feestdag.
Vrouwen geven elkaar deze dag bosjes mimosa als symbool voor hun platonische liefde.
Dit gebruik stamt uit 1946. De Unione Donne Italiane zocht voor de eerste 8 Maart na de oorlog een bloem om de vrouw te symboliseren. Dat was niet zo moeilijk want de mimosa bloeide volop. Bovendien staat geel symbool voor de vitaliteit en vreugde die deze ene dag met zich mee brengt.

Ik was uitgenodigd om deze dag te vieren in onze dorps Pro Loco met een lunch. Met twintig vrouwen schoven we aan een, prachtig met mimosa versierde, tafel. Maar niet voordat iedereen elkaar uitbundig had gezoend, geknuffeld en tanti auguri had gewenst.
Het houtvuur brandde lekker en Nando deelde kleine boeketje mimosa uit. Voor mij had hij er ook nog een orchidee bij. Heel lief natuurlijk, maar ik kreeg het wel heel warm, pffff.
In de keuken was een hele club mannen druk in de weer met het bereiden van het eten. Nu moet ik eerlijkheidshalve wel zeggen dat er af en toe aan tafel gevraagd werd: ‘Wie heeft dit gemaakt?’ dan bleek Rosie de saus te hebben gemaakt en Cici de vlees/groentetaart. Maar dat mocht de pret niet drukken. De mannen in de keuken waren heel druk. Mijn lief zat zoals gewoonlijk in de bediening.
Op het moment dat ik dit schrijf is het bijna half acht en ik hoef vanavond helemaal niets meer te eten. Voor iedereen die het leuk vindt:
Antipasti: fritata, vlees/groentetaart, peperoni met ansjovis, kaas gerold in prosciutto.
Primi: tortelini gevuld met spinazie, daar over een notensaus.
Secundi: plakken verrukkelijk vlees met uien en doperwtjes.
Dolci: geitenkaas met mostarda, pudding met karamelsaus, taart.
Op de lange tafel stond voldoende wijn en water. Na het eten, bij de koffie kwamen de zelf gestookte grappa’s en andere likeuren op tafel. Het meest bijzonder vond ik de Amaretto van Rosie. Ze had appelpitten getrokken in alcohol en siroop. Werkelijk een heerlijk drankje. Het percentage alcohol was onduidelijk, ik heb ook maar een heel klein beetje genomen. Rosie was op vakantie geweest naar de Dominicaanse republiek en daar had ze een ander heerlijk drankje leren maken. Amaretto, sinaasappelsap en rum en ijsblokjes. Deze aperitivo heette daar sex on the beach, vertelde ze heel trots. De meeste vrouwen wisten dus niet wat beach was.
Sex sulla spiagga. Aan de gezichten te zien vonden ze dat maar niets, het drankje wel.
Als er iets te vieren valt dan houdt Rosie’s man Renzo altijd een poëtische toespraak. Vorig jaar begon hij met: ‘Waar zouden we zijn zonder de vrouw?’
Riep een andere man : ‘In Paradiso’.
Ook dit jaar had hij weer zijn toespraak. Maar iedereen moest commentaar leveren, de vrouwen, de mannen. Het werd een beetje moeilijk voor mij om dat alles te volgen.
Ik heb een heerlijke middag gehad. Het was onderdompeling in een warm bad van vriendschap, van een gevoel er bij te horen. Staat vrouwendag in Nederland in het teken van emancipatie en feminisme, hier is het gewoon lief zijn voor je vriendinnen en andere vrouwen die je kent. Dat de mannen ons dan een middagje in de watten leggen is mooi meegenomen.
Voor mijn dochters, vriendinnen, (schoon)zussen en alle andere vrouwen die ik ken in Nederland, voor morgen wens ik jullie tanti auguri,
Liefs Martje