Met een lijstje en afgepast geld in de portemonnee begeven wij ons naar Ikea in Genova.
Niet dat ik nou zo Ikea ben, maar voor sommige dingen is het een handige winkel. Nu moet je bij deze winkel, waar het allemaal ‘niets’ kost, er om denken dat je niet allerlei nutteloze, maar o zo handige dingen, in je karretje gooit. Want dan kom je bij de kassa bedrogen uit. Vandaar mijn lijstje en afgepast geld.
We gaan dit keer niet over de tolweg, maar we nemen een stukje van het parcours van de Primavera (lente) wielerklassieker Milano- San Remo. Vanuit Ovada, ongeveer halverwege de route, nemen we de rustige secundaire Apennijnenweg, de S456. We komen langs hoog op de heuvel gelegen stadjes. Wachttorens bewijzen dat de pas in de Middeleeuwen een strategische doorgang vormde tussen de Povlakte en de kust bij Genova.
Campo Ligure is een mooi Middeleeuws dorpje. Na een korte tunnel, kom je boven op de Passo del Turchino en heb je een mooi uitzicht op de Golf van Genova.
In Voltri staan we opeens bij de Middellandse zee. De Giro slaat rechtsaf via de, bloemenriviera, naar San Remo. Voor de gasten hebben we natuurlijk een beschrijving van de gehele route.
Wij slaan links af naar Ikea. De verleidingen zijn groot. Gelukkig kom ik bij de kassa precies uit met mijn budget.
Terug in de auto tel ik het losse geld. Net genoeg om mijn lief op een glaasje witte wijn te trakteren.
Daar zitten we dan, op een gewone doordeweekse dag, op een mediterraan terras aan de Middellandse zee, in het zonnetje, met een heerlijk glaasje witte wijn.
Kijk en daar word ik nou zo blij van. Blijer dan van een kar vol spullen bij Ikea.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten