We hebben twee en een halve winter gestookt van ons eigen hout. Er moesten, toen we het huis pas hadden gekocht, heel wat bomen worden omgezaagd om een beetje ruimte te maken.
Zieke bomen moesten worden omgezaagd. Nu liggen er in het bos nog wel wat bomen om, die nog in stukken kunnen worden gezaagd.
Helaas liggen die nu onder de sneeuw.
In de zomer zie je door alle begroeiing, letterlijk, door de bomen het bos niet meer.
In de winter des te beter. Je ziet dan ook dat er maar weinig dikke stammen staan en heel veel jonge boompjes, die door de dichte bebossing nauwelijks groeien.
Paolo, onze vriend de wijnboer heeft aangeboden om ons te helpen met het uitdunnen van het bos waardoor de overblijvende bomen weer beter kunnen groeien. Moet wel eerst de sneeuw weer zijn verdwenen.
De afgelopen weken zagen we onze houtstapel steeds minder worden en kwam het moment dat we ons eerste hout moesten gaan kopen. Er is dan altijd wel iemand die een vriend heeft die……we dachten laten we maar op tijd beginnen met bellen. We hadden uitgerekend dat we na het telefoontje toch zeker nog vier dagen konden stoken.
Soms zitten dingen mee. Ik belde in de namiddag en ’s avonds werd het hout al gebracht.
Zeven quintali. In Nederland hadden we het altijd over een kubieke meter. Hier rekenen ze in quintale. Een quintale is 100kg. Precies 20 volle kruiwagens leverde een prachtige houtstapel op.
Kijk en daar word ik nu weer helemaal blij van. Blij als ik er langsloop en al die mooie gestapelde stammetjes zie, blij bij de gedachte dat we hiermee het eind van de winter wel zullen halen, blij dat als de stapel op is, de winter voorbij is. Maar heel erg blij dat we het de komende tijd weer lekker warm zullen hebben.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten